Praise Song for Wide Open Space
ખુલ્લી અવકાશી જગાઓ નું સ્તુતિ ગાન -ઓમીદ સાફી
ખુલ્લી અવકાશી જગાઓ મારા હૃદય ને અચંબિત કરે છે. તે ક્યારેક સપાટ જમીન, રણ, પર્વત પર થી દેખાતો નઝારો કે કુંજ. આવી જગાઓ મને ઈશ્વર ની હાજરી ની યાદ અપાવે છે. જે હાજરી કોઈ મંદિર, મસ્જીદ કે ચર્ચ માં ભાગ્યેજ મળે. હું અ રહસ્ય વિષે વિચાર વા બેસું છું કે એવું શું છે કે જે આપણા હૃદય ને સ્પર્શી જાય.
રુમી કહે છે –
“ ચિંતા થી વિમુક્ત બનો
એ વિચારો કે વિચાર કોને બનાવ્યો!
જેલ માં શાને રહો છો
જયારે દરવાજા ખુલ્લા જ છે.”
આવું ખુલ્લા પણું મને ખાલી લાગવાને બદલે આમંત્રણ જેવું લાગે છે, એક પોકાર, આવકાર – આવી ખુલ્લી જગાઓ કોઈક સ્થાન વગરના અવકાશ તરફ ખેચી જાય છે, જે સમય થી પર સમય જેવું છે. ઘણા પૌરાણિક સંતો એ કહ્યું છે “જેવું ઉપર તેવું જ નીચે”.
કદાચ આ અવકાશ પ્રત્યે ના પ્રેમ નું કંઇક કારણ હશે; એક ઈચ્છા મોટું, મહાન કે સંયુક્ત રહેવાની આપણી રોજીંદી ઘરેડ ના નાના નાટકો માંથી નજર હટાવી ને ઉપર જોવાની તડપ માં કંઇક તો હશે, જે સૃષ્ટિ ના તાલ સાથે અને સર્જક સાથે ઐકય સાધે.
જીવન આપણા પૂર્ણ પણે જીવવા માટે છે.
કમ સે કમ મારે માટે તો આ ખુલ્લા અવકાશ તો આ પોકાર છે, એક યાદી કે આપણે કોણ હતા કોણ છીએ અને આપણે શું બનવું જોઈએ. એક યાદી કે જીવન ગંગામાં આપણે “માત્ર તરતા- વહેતા” નથી. જેમ માર્ટીન લુથર કિંગ કહેતા કે, આપણી અંદર સમગ્ર સૃષ્ટિ જેવડું વિશાળ તત્ત્વ છે. આપણા હૃદય ના ઉંડાણ માં એવી એક શક્તિ છે જે સમગ્ર બ્રહ્માંડ સુધી પહોંચી શકે, કેમ કે તે સૃષ્ટિ સર્જક ની છબી માંથી બનેલ છે.
ખુલ્લી અવકાશી જગાઓ આ યાદી છે કે આપણા હૃદય વધુ ખુલ્લા, છુટ્ટા મૂકવામાં આવે, એવી રીતે કે સમગ્ર સૃષ્ટિ તેની અંદર પ્રતિબિંબિત થાય.
મનન ના પ્રશ્નો:
૧. તમારા જીવન માં ખુલ્લી અવકાશી જગાઓ શું છે.
૨. કોઈ એવો અનુભવ વર્ણવો જ્યારે આવી જગાએ રોજીંદી ઘટમાળ માંથી તમારી નજર બ્રહ્માંડ ના તાલ તરફ ફેરવી કરી હોય.
૩. હૃદયને વધુ ખુલ્લું અને છૂટું કઈ રીતે મૂકી શકાય કે તેમાં સમગ્ર સૃષ્ટિ પ્રતિબિંબિત થાય
Excerpted from this page.
SEED QUESTIONS FOR REFLECTION: How do you relate to wide open spaces in your life? Can you share a personal story of a time a wide open space helped you turn your gaze from the micro-dramas of life to the larger rhythms of the cosmos? What helps you remember to be cast open so that the whole cosmos is reflected within?
Add Your Reflection
8 Past Reflections
On Apr 15, 2017 solitaire times wrote :
This is the world of solitaire and this games is all about cards so that we can win alot of solitaire online because this is all about what we get and what we can achieve from free solitaire games so that this can really boost the solitaire times
Post Your Reply
On Feb 15, 2017 me wrote :
Any Heavenward reflection takes me to the wide open spaces you speak of. The world consumes me. Needs of all around me consume me and keep me buried in "doing and being" in the various roles I find myself. God keeps me focused on my "larger family" ... the bigger picture ... From His perspective! For this, I am most thankful! Everything takes on a whole new "look" and freedom . Diving in to His deep is a true adventure! Amen.
Post Your Reply
On Feb 14, 2017 Norma Ruiz wrote :
When I walk my dogs each morning, I try to remember to look up and see the vastness above me -- the sky being warmed by the sun, the hills. This helps cleanse my mind of the thousand thoughts that pull me out of the moment. When I breathe in the cool morning and exhale my thoughts releasing them to the universe, I start opening my heart. Sometimes, it opens big enough to embrace the whole of life. This is my daily practice.
Post Your Reply
On Feb 14, 2017 Mylrae wrote :
What a nice reading today and I couldn't agree more. I love wide open spaces, they call to me and I take notice... On this St. Valentine's Day morning, I walked out my front door, which faces east and witnessed a glorious red sunrise and thanked God for the beautiful gift. I called my sweetie to witness it with me and he agreed.
1 reply: Always | Post Your Reply
On Feb 11, 2017 Jagdish P Dave wrote :
1 reply: Always | Post Your Reply
On Feb 10, 2017 david doane wrote :
I love the wide open spaces. I just came in from outside looking at the enormous starless sky with a giant full moon -- I felt awe and gratitude. I spontaneously thanked God. I remember being in Montana a year or so ago and looking out over an enormous terrain and a big sky that seemed endless (and maybe is), and again felt awe. In both situations, I forgot about the microdramas of life and appreciated the cosmos and my being part of it. I felt alive and had a sense of being part of a huge interconnected miracle. I breathed deep and took it in and didn't want the moment to end. For me, it was a spiritual moment beyond space and time. Those kind of glorious experiences of taking in and feeling part of a miraculous cosmos help me remember to be open to more such glorious moments.